Hipertyreoidyzm u kotów to powszechne zaburzenie endokrynologiczne, polegające na nadprodukcji hormonów tarczycy. Szacuje się, że 10% kotów w wieku 10 lat lub starszych rozwinie hipertyreoidyzm1. Na szczęście istnieje wiele różnych opcji leczenia tego schorzenia, w tym leki, operacje, diety z ograniczeniem jodu i radioaktywne leczenie jodem.
Leczenie radioaktywnym jodem może brzmieć groźnie, ale szybko stało się jednym z najczęściej zalecanych i bezpiecznych sposobów leczenia hipertyreoidyzmu. Kontynuuj czytanie, aby dowiedzieć się więcej na temat tej opcji leczenia. Co to jest hipertyreoidyzm? Hipertyreoidyzm to powszechne zaburzenie endokrynologiczne, w którym jedna lub obie tarczyce rozwijają guza, który w 98% przypadków jest łagodny2. Guz tarczycy powoduje zwiększone uwalnianie hormonów tarczycy. Hormon ten bezpośrednio wpływa na metabolizm.
Koty cierpiące na hipertyreoidyzm mogą wykazywać różne objawy i powikłania. Hipertyreoidyzm to choroba zarządzalna, a leczenie powinno być rozważane dla kotów, które otrzymały taką diagnozę. Historycznie, usuwanie chirurgiczne dotkniętej tarczycy było stosowane, choć niesie to większe ryzyko niż inne opcje leczenia. Zazwyczaj leczenie odbywa się poprzez podawanie leków, stosowanie diety z ograniczeniem jodu lub terapii radioaktywnym jodem.
Objawy kliniczne hipertyreoidyzmu:
- Utrata wagi
- Nadaktywność
- Zwiększenie oddawania moczu/picia wody
- Zaniedbany wygląd sierści
- Niesamowity apetyt
- Zwiększone wymioty
- Wzrost ilości dźwięków wydawanych przez kota
Powikłania hipertyreoidyzmu: Kiedy poziomy hormonów tarczycy stają się zbyt wysokie, wpływają bezpośrednio na ciśnienie krwi. Koty z hipertyreoidyzmem mogą rozwinąć nadciśnienie tętnicze. To może powodować dyskomfort u pacjentów i jest jednym z powodów, dla których uważa się, że hipertyreoidalne koty są tak rozmowne.
Przedłużające się nadciśnienie może być problematyczne dla nerek i oczu, oraz może zwiększyć obciążenie serca. Hipertyreoidyzm może powodować różne nieprawidłowości serca, takie jak tachykardia, rytmy galopujące i pogrubienie ściany serca. Te zmiany prowadzą do zwiększonego ryzyka niewydolności serca. Na szczęście koty leczone z powodu hipertyreoidyzmu mogą zauważyć poprawę w nieprawidłowościach serca i nadciśnieniu.
Czym jest terapia radioaktywnym jodem? Najpierw ważne jest zrozumienie roli jodu w produkcji hormonów tarczycy. Jod jest niezbędny do syntezy hormonów tarczycy, a guzy tarczycy produkują ten hormon w zwiększonym tempie, wymagając większej absorpcji jodu. Normalnie funkcjonujące tkanki tarczycy przestają absorbować tyle jodu, ze względu na uznaną nadmierną produkcję hormonów tarczycy przez nieprawidłowe komórki.
Leczenie radioaktywnym jodem polega na podaniu określonej ilości radioaktywnego jodu podskórnie pacjentowi z hipertyreoidyzmem. Radioaktywny jod jest następnie absorbowany przez nadmiernie produkującą tkankę tarczycową. Radioaktywny jod zabije nadmiernie pracującą tkankę tarczycową poprzez uwalnianie wysokoenergetycznych elektronów. To minimalnie wpływa na normalną tkankę tarczycy i pozwala na normalizację produkcji hormonów tarczycy w czasie.
Ta forma leczenia ma bardzo niskie szanse na wystąpienie działań niepożądanych, oprócz zniszczenia nieprawidłowej tkanki tarczycy, co czyni ją bardzo bezpieczną opcją leczenia. Po jednym zastrzyku radioaktywnego jodu uzyskuje się 95% skuteczność.
Kiedy koty poddawane są terapii radioaktywnej, muszą być hospitalizowane i minimalnie wchodzić w interakcje przez 48–72 godziny po zabiegu z powodu ryzyka promieniowania. Dlatego też ważne jest, aby kot wydawał się wystarczająco zdrowy, aby minimalizować kontakty w dniach po zabiegu. Przygotowania przed terapią radioaktywnym jodem Przed dopuszczeniem do terapii radioaktywnym jodem, dostawca będzie miał listę wymaganych warunków wstępnych, które muszą zostać spełnione, aby stwierdzić, czy pacjent jest dobrym kandydatem do zabiegu. Przygotowania przedlecznicze mogą być przeprowadzone przez weterynarza skierowującego, a wyniki są przesyłane do specjalisty, który będzie nadzorował leczenie.
Leczenie radioaktywnym jodem jest przeprowadzane tylko w niektórych specjalistycznych praktykach, a wymagania mogą się różnić, ale zazwyczaj obejmują:
- Pełne badanie fizykalne u głównego weterynarza
- Pełna morfologia krwi
- Pełne badanie biochemiczne krwi
- Badanie krwi tarczycowej (T4)
- Badanie moczu
- Radiografie klatki piersiowej
- Jedno opcjonalne, ale bardzo zalecane badanie to tzw. skan pertechnetanowy, oferowane przez specjalistów wykonujących leczenie radioaktywnym jodem. To badanie pozwala na wizualizację wszystkich tkanek tarczycy, włącznie z tkanką tarczycową ektopową. Ta wizualizacja ułatwia obliczenia dawki potrzebnego radioaktywnego jodu na podstawie wielkości guza, a nie wagi pacjenta. Chociaż nie jest to 100% diagnostyczne, ta technika może również pomóc w identyfikacji rzadkich przypadków złośliwych guzów tarczycy i przerzutów. Jak dbać o kota po terapii radioaktywnym jodem? Po tym, jak kot zostanie zwolniony z wysokich poziomów promieniowania, będzie go można odebrać. Zaleca się ścisłe monitorowanie pacjenta przez kilka dni, wraz z instrukcjami dotyczącymi obsługi i opieki. Po zwolnieniu kot wciąż będzie wykazywał niskie poziomy promieniowania, dlatego interakcje z nim będą ograniczone.
Poziomy promieniowania są niskie; jednak celem jest zminimalizowanie ilości promieniowania, z jakim jesteś narażony przez całe życie. Dlatego placówka wykonująca leczenie będzie miała listę instrukcji po wypisie. Zaleca się, aby kobiety w ciąży i dzieci nie miały kontaktu z kotem przez 1–2 tygodnie po zabiegu. Dodatkowo, żwirek powinien być spłukiwany lub przechowywany przez 2 tygodnie po leczeniu, a zwierzakowi nie wolno spać z tobą.
Sukces leczenia będzie monitorowany poprzez okresowe badania krwi, które odbywają się 4 tygodnie i 3 miesiące po zabiegu. To pomoże zidentyfikować wszelkie oznaki choroby nerek, które leczenie hipertyreoidalne może ujawnić, i określi, gdzie są poziomy tarczycy u twojego kota po leczeniu.
Około 3–5% pacjentów leczonych terapią radioaktywnym jodem rozwinie hipotyreozy, które wymagają dożywotniej suplementacji hormonów tarczycy. Alternatywnie, bardzo niska liczba pacjentów może wymagać kolejnej rundy terapii radioaktywnym jodem. Najczęściej zadawane pytania Czy terapia radioaktywnym jodem jest niebezpieczna dla mojego kota? Ryzyko nieleczonego hipertyreoidyzmu jest znacznie wyższe niż ryzyko związane z terapią radioaktywnym jodem. Sam radioaktywny jod nie wiąże się z wieloma działaniami niepożądanymi. Niektórzy pacjenci mogą doświadczyć objawów związanych z dostosowaniem poziomu hormonów tarczycy i potencjalnie nadmiernego ślinienia się bezpośrednio po zabiegu.
Jakie są długoterminowe ryzyka związane z terapią radioaktywnym jodem? Bardzo rzadko pacjenci mogą rozwinąć hipotyroidyzm wtórny do leczenia i będą wymagać suplementacji hormonów tarczycy.
Czy będę mógł odwiedzić mojego kota podczas hospitalizacji po zabiegu? Niestety nie. Ze względu na wyższe poziomy promieniowania podczas hospitalizacji, wizyta rodzinna nie jest dozwolona. Podsumowanie Leczenie radioaktywnym jodem to bezpieczny i bardzo skuteczny sposób leczenia hipertyreoidyzmu u kotów, z 95% skutecznością po jednym zabiegu. Pacjenci leczeni terapią radioaktywnym jodem są wolni od objawów klinicznych związanych z chorobą i nie podlegają codziennemu podawaniu leków. Twój weterynarz pomoże w skierowaniu cię do specjalistycznej praktyki oferującej tę usługę i przeprowadzi niezbędne testy, aby upewnić się, że twój pacjent jest dobrym kandydatem do terapii radioaktywnym jodem.
