Kardiomiopatia u kotów: Objawy, Przyczyny i Leczenie – Wyjaśnione przez Weterynarza

Kardiomiopatia dosłownie oznacza “chorobę mięśnia sercowego”. To najczęstsza forma choroby serca u kotów i najczęstsza przyczyna niewydolności serca.

Czy jesteś ciekawym właścicielem kota czy właścicielem kota, u którego zdiagnozowano kardiomiopatię, warto dowiedzieć się więcej na temat tej choroby. Omówmy kardiomiopatię bardziej szczegółowo, w tym objawy, przyczyny i leczenie.

Czym jest kardiomiopatia?

Kardiomiopatia to choroba, która wpływa na miokardium kota (mięsień sercowy). Ogólnie rzecz biorąc, mięsień sercowy albo zbyt się pogrubia, staje się zbyt sztywny, albo rozciąga i staje się zbyt cienki, co uniemożliwia efektywne pompowanie krwi.

Koty z kardiomiopatią są bardziej narażone na rozwijanie niewydolności serca, zakrzepy krwi i nagłą śmierć sercową. Istnieją trzy powszechne formy kardiomiopatii u kotów, w tym przerostową, restrykcyjną i rozszerzoną kardiomiopatię.

Przerostowa Kardiomiopatia

Przerostowa kardiomiopatia (PKM) to najczęstsza forma choroby, stanowiąca około dwóch trzecich przypadków kardiomiopatii u kotów. W PKM mięśnie ścian serca kota pogrubiają się. To zmniejsza objętość krwi w sercu i uniemożliwia mięśniu sercowemu prawidłowe rozluźnienie się między skurczami.

Restrakcyjna Kardiomiopatia

Restrakcyjna kardiomiopatia (RKM) wynika z gromadzenia się blizn w ścianach serca. W rezultacie mięsień sercowy staje się sztywny i niezdolny do rozluźnienia się i napełnienia krwią.

Rozszerzona Kardiomiopatia

Rozszerzona kardiomiopatia (RKM) jest stosunkowo rzadka u kotów. W RKM ściany mięśnia stają się rozciągnięte i cienkie (rozszerzone), a serce powiększa się. Cieńsze ściany są osłabione, co sprawia, że trudno jest sercu prawidłowo się kurczyć i pompować krew do reszty ciała.

Jakie są objawy kardiomiopatii u kotów?

Objawy kardiomiopatii zależą od stopnia zaawansowania choroby. W początkowych stadiach kot z kardiomiopatią może nie wykazywać żadnych oczywistych objawów choroby. Koty często zmniejszają swoje poziomy aktywności do tych, z którymi sobie radzą. Zmiany te w poziomach aktywności nie zawsze są oczywiste i mogą być trudne do zauważenia, co utrudnia diagnozę kardiomiopatii do momentu, gdy jest już zaawansowana.

Nieznormalna Częstość Akcji Serca

Chociaż większość kotów nie wykazuje oczywistych objawów choroby serca we wczesnych stadiach, weterynarz może wykryć subtelne objawy choroby, słuchając serca kota za pomocą stetoskopu podczas badania fizycznego. Objawy te obejmują szmer serca, nieregularny rytm serca lub nieprawidłowo wysoką lub niską częstość akcji serca. Dlatego koty powinny odwiedzać weterynarza przynajmniej raz w roku, a jeśli są starsze, częściej.

Niewydolność Serca

Jeśli choroba postępuje, a funkcja serca jest istotnie upośledzona, dochodzi do niewydolności serca. Niewydolność serca występuje, gdy mięsień serca nie pompuje krwi tak dobrze, jak powinien. Wtedy krew często cofa się, a płyn gromadzi się wokół płuc.

U kotów najczęstszymi objawami niewydolności serca są trudności w oddychaniu i szybkie oddychanie. Inne objawy niewydolności serca obejmują niski poziom energii, brak apetytu oraz spuchnięty, wypełniony płynem brzuch (bryłka).

Zakrzepica Aortalna u Kotów

Innym objawem kardiomiopatii u kotów jest nagły paraliż kończyn tylnych z powodu skrzepu krwi. Zjawisko to znane jest jako Zakrzepica Aortalna u Kotów (FATE).

Zakrzepica Aortalna u Kotów występuje, gdy skrzep krwi tworzy się w sercu z powodu nieprawidłowego przepływu krwi. Skrzep krwi oderwuje się, podróżując krwią, aż zatrzyma się w naczyniu krwionośnym. Często dzieje się to w aorcie, głównej arterii przewodzącej krew z serca do reszty ciała. Skrzep blokuje przepływ krwi do kończyn tylnych, powodując nagły paraliż i silny ból.

Jakie są przyczyny kardiomiopatii u kotów?

U kotów większość przypadków kardiomiopatii to choroby pierwotne, co oznacza, że ich źródła są albo genetyczne, albo nieznane (idiopatyczne). Jednak niektóre z nich są chorobami wtórnymi, którym można przypisać konkretną przyczynę. Przykłady to:

  • nadczynność tarczycy (przyspieszona praca tarczycy)
  • nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi)
  • niedobór tauryny

Tauryna to niezbędny aminokwas dla kotów. Aminokwasy niezbędne to grupa aminokwasów, które nie mogą być syntetyzowane w organizmie i muszą być dostarczane z pożywieniem. Niedobór tauryny był kiedyś powszechną przyczyną rozszerzonej kardiomiopatii u kotów. Jednak obecnie dostępna komercyjnie karma dla kotów jest suplementowana tauryną, więc choroba ta występuje tylko u kotów karmionych niezrównoważoną dietą (np. niezrównoważoną domową dietą).

Jak diagnozuje się kardiomiopatię u kotów?

Weterynarz może podejrzewać kardiomiopatię na podstawie klinicznych objawów, takich jak szmer serca, nieprawidłowy rytm serca, trudności w oddychaniu lub paraliż tylnych kończyn.

Wykonywane są różne testy, aby pomóc w diagnozowaniu kardiomiopatii. Obejmują one:

Rentgeny (zdjęcia rentgenowskie)

Rentgeny są pomocne w ocenie wielkości i kształtu serca oraz w wykrywaniu obrzęku płuc (płynu w płucach) lub wysięku opłucnowego (płynu wokół płuc). Czasami zdjęcia rentgenowskie są używane do monitorowania skuteczności leczenia.

Elektrokardiogram (EKG)

Elektrokardiogram służy do sprawdzenia rytmu serca i aktywności elektrycznej.

Echokardiografia

Echokardiografia (ultradźwięki serca) służy do wizualizacji struktury i funkcji serca, pomagając zidentyfikować wszelkie nieprawidłowości w komorach serca, zastawkach czy grubości mięśnia. Echokardiografia jest w stanie rozróżnić między różnymi rodzajami chorób serca u kotów.

Inne testy

Inne testy, takie jak badania krwi lub monitorowanie ciśnienia krwi, mogą być potrzebne do badania ukrytych chorób.

Jak leczyć kardiomiopatię u kotów?

W przypadkach, gdy stwierdza się i leczy podstawową przyczynę kardiomiopatii (takie jak nadczynność tarczycy), zmiany w sercu często poprawiają się lub nawet całkowicie ustępują.

W przypadkach, gdy kardiomiopatia jest chorobą pierwotną lub gdy choroba serca utrzymuje się pomimo leczenia podstawowego schorzenia, może być konieczne stosowanie leków.

Leczenie może się różnić w zależności od indywidualnego przypadku, ale może obejmować:

Diuretyki: Diuretyki pomagają usunąć płyn w niewydolności serca. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE): Inhibitory ACE rozszerzają naczynia krwionośne, poprawiając przepływ krwi. Pomaga to zmniejszyć pracę serca. Beta-blokery: Beta-blokery powodują, że serce bije wolniej i z mniejszą siłą, pomagając obniżyć ciśnienie krwi i poprawić przepływ krwi. Blokery kanałów wapniowych: Blokery kanałów wapniowych blokują część wapnia, który wchodzi do serca i tętnic, obniżając ciśnienie krwi, otwierając zwężone naczynia krwionośne i zmniejszając częstość akcji serca. Przeciwzakrzepowe: Przeciwzakrzepowe (znane również jako leki przeciwzakrzepowe) pomagają zapobiegać tworzeniu się skrzepów krwi.

Jak dbać o kota z kardiomiopatią?

Jeśli u twojego kota zdiagnozowano kardiomiopatię, ważne jest, aby współpracować z weterynarzem w celu stworzenia planu opieki dostosowanego do indywidualnych potrzeb kota.

Oto jednak kilka ogólnych wskazówek:

Zrozumienie Diagnozy i Leczenia Kota

Przygotuj listę pytań dla weterynarza, aby w pełni zrozumieć diagnozę kota, proponowany plan leczenia i rokowanie. Upewnij się, że rozumiesz, w jaki sposób będzie monitorowana kondycja kota i jakie poprawy możesz oczekiwać.

Jeśli kotowi przepisano leki, zawsze postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi podawania leków podanymi przez weterynarza. Nigdy nie zmieniaj przepisanej dawki ani nie przerywaj leczenia bez wcześniejszego skonsultowania się z weterynarzem.

Jeśli masz trudności z podawaniem leków, omów to z weterynarzem. Weterynarz może udzielić wskazówek, jak ułatwić podawanie leków lub zaproponować alternatywne formy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *