Pasożyty wewnętrzne mogą cicho zainfekować nasze koty, często bez widocznych objawów. Dlatego zaleca się rutynowe badania w kierunku tych pasożytów. Sposoby zakażenia, objawy kliniczne i protokoły leczenia różnią się w zależności od rodzaju pasożytów. Dodatkowym „faktorem obrzydzenia” jest to, że niektóre robaki mogą także wywoływać choroby u ludzi! Zapraszamy do lektury poniżej, aby dowiedzieć się więcej o czterech najczęstszych pasożytniczych robakach u kotów!
1. Glista Ludzka
Toxocara cati i Toxacaris leonina to dwa najczęstsze typy glist wpływających na koty. Glisty są białe i mogą osiągnąć długość do 7 cali. Diagnoza opiera się na wyglądzie jaja. Cykl życiowy obejmuje stadium larwalne w środowisku zewnętrznym oraz migrację larw w organizmie kota, co może prowadzić do objawów jak wymioty, biegunka i utrata apetytu. Glisty te mogą zainfekować również ludzi, wywołując nawet ślepota u dzieci.
2. Tasiemce
Dipylidium caninum i gatunki Taenia to główne tasiemce, z którymi mogą zetknąć się koty. Są to długie, białe robaki o płaskim wyglądzie. Diagnoza opiera się na identyfikacji segmentów tasiemca, a leczenie obejmuje prazikwantel lub fenbendazol. Niektóre tasiemce mogą również zagrażać ludziom.
3. Robaki Serca
Infekcje robakami serca są mniej powszechne u kotów, ale mogą powodować chorobę. Koty zarażają się przez ukąszenie zainfekowanego komara. Objawy mogą obejmować kaszel, trudności w oddychaniu i utratę apetytu. Diagnoza jest trudna ze względu na niski obciążenia robakami, a leczenie nie istnieje, więc profilaktyka jest kluczowa.
4. Uncje
Najczęstsze gatunki uncji wpływające na koty to Ancylostoma tubaeforme i Ancylostoma braziliense. Diagnoza opiera się na wykrywaniu jajeczek w kałach, a leczenie obejmuje rutynowe odrobaczanie. Uncje stanowią również ryzyko zoonotyczne, mogąc powodować chorobę skórną u ludzi.
Podsumowanie
Robaki pasożytnicze stanowią zagrożenie dla naszych towarzyskich kotów, nawet tych trzymanych wyłącznie wewnątrz domu!
Regularna opieka zapobiegawcza, takie jak miesięczne leki na robaki serca, pchły i kleszcze, są pomocnymi narzędziami w minimalizowaniu szans na zakażenie. Właściciele powinni szukać opieki weterynaryjnej, jeśli podejrzewają, że ich kot może zmagać się z pasożytniczymi infekcjami i przeprowadzać rutynowe badania diagnostyczne, które mogą wykryć ciche infekcje, które mogą inaczej pozostać nierozpoznane.
