Mimo ich pozornie dzikiej i nieokiełznanej natury, koty domowe są jednymi z najpopularniejszych zwierząt domowych na świecie. Jedna trzecia amerykańskich gospodarstw domowych ma koty, a na całym świecie żyje ponad 600 milionów kotów.
Wyraźnie kochamy koty, ale czy one potrzebują nas? Czy koty mogłyby przetrwać w świecie bez ludzi? W większości przypadków, tak.
Udomowienie kota
Koty są klasyfikowane obok innych zwierząt towarzyszących i zwierząt gospodarskich, takich jak psy, krowy, świnie i kozy, które są uważane za udomowione. Jednak sposób, w jaki koty zostały udomowione, różni się nieco od tych innych zwierząt.
Na przykład pies jest genetycznie różny od wilka i technicznie jest podgatunkiem. Przez 30 000 lat życia z ludźmi przekształciły się znacznie. Wykazują wyraźne oznaki udomowienia, w tym zmniejszenie rozmiaru zębów i łagodną naturę.
Z kolei koty mają to, co biolodzy określają jako „wysoko zachowaną organizację genomu ssaków przodków”. Oznacza to, że fragmenty ich genomu nie zmieniły się znacząco w ciągu ich ewolucji. Nie różnią się zbytnio od swoich dzikich odpowiedników.
Koty mogą więc nie być udomowione w takim sensie, jak psy, ale są oswojone. Ludzie żyli z kotami znacznie dłużej, niż koty były uważane za zwierzęta domowe. Znaleziono szczątki na Cyprze, gdzie dziki kot został pochowany obok swojego człowieka.
Czy koty potrzebują ludzi?
Koty mogą nie być pod naszym czarem tak, jak psy i konie, ale polegają na ludziach. Każdy, kto ma kota, wie, że nauczyły się, jak zdobywać to, czego chcą, na przykład miaucząc o jedzenie lub uwagę.
Jest jednak kluczowa różnica. Koty nawiązują więź ze swoimi właścicielami i je kochają, ale nie potrzebują ich ściśle dla bezpieczeństwa i ochrony. Nie postrzegają właścicieli jako postaci rodzicielskich, jak może to mieć miejsce w przypadku psów. Zamiast tego są bardziej niezależne i samotne, co działałoby na ich korzyść, gdyby ludzie zniknęli z ziemi.
Argument na rzecz niezależności: koty dzikie
Populacje kotów bezdomnych stanowią problem na całym świecie. W samych Stanach Zjednoczonych szacuje się, że jest od 70 do 100 milionów kotów bezdomnych. Te populacje mogą być kotami bezdomnymi lub półdzikimi, które były kiedyś własnością ludzi lub miały rodziców, którzy nimi byli, lub prawdziwymi kotami dzikimi, które są zasadniczo dzikimi kotami.
Istnieje duża różnica między tymi dwoma typami kotów bezdomnych. Koty bezdomne lub półdzikie mogły być pod opieką ludzi, więc polegają na opiekunach społeczności w kwestii jedzenia i schronienia. Koty dzikie mogą przetrwać całkowicie bez interwencji ludzi.
Niestety, ta niezależność ma swoją cenę. Koty dzikie żyją krótko i w trudnych warunkach, czasami tylko kilka lat, z powodu chorób, wypadków samochodowych lub innych przyczyn. Te koty mogą być drapieżnikami dla małych rodzimych zwierząt, ale są również ofiarami dla zwierząt takich jak psy domowe, kojoty czy nawet szopy pracze.
Koty dzikie mogą również mieć nieśmiertelne obrażenia, które prowadzą do przedwczesnej śmierci w braku opieki weterynaryjnej. Mogą poddać się obrażeniom lub stać się niezdolne do polowania i zapewnienia sobie pożywienia, co prowadzi do ich śmierci.
Jednak na podstawie czystych liczb koty są przetrwalnikami. Te dzikie populacje przystosowały się do życia na zewnątrz w różnych klimatach, warunkach pogodowych i lokalizacjach, od wsi po zatłoczone ulice miast.
Rozmnażają się w dużych liczbach, a jedna para może wyprodukować trzy mioty z łączną liczbą 12 kociąt rocznie. W ciągu zaledwie siedmiu lat ta para i ich potomstwo mogą wyprodukować łącznie 420 000 kociąt. Naturalnie, tylko najsilniejsze koty przetrwają na trudnych ulicach, co prowadzi do wzmocnienia populacji.
Werdykt
Na podstawie unikalnych aspektów udomowienia kotów, ich niezależności w porównaniu do innych udomowionych gatunków oraz siły populacji kotów dzikich, jest bardzo prawdopodobne, że koty przetrwałyby w świecie bez ludzi. Chociaż koty uliczne mają krótkie i trudne życie, wystarczyłoby kilka pokoleń, aby wyhodować silne, zdolne koty, które mogą prosperować w dziczy.
